O BĘBENKU, CO Z JEST Z BLACHY 

Zabierz mnie
z powrotem do piaskownicy.
Dość mam tej zabawy w dorosłość.
Nudzą mnie
wciąż te same rozmowy
o firmie, o domu. 
O samochodach...

Tak chciałbym mieć
blaszany bębenek.
Gdy dzieje się źle
walić w niego, ile sił...

Ucieczki donikąd,
prochy, wóda, praca, seks.
A miało być tak wspaniale...
Na zgliszczach marzeń
pustka z nudą tańczą tango.
A zamiast, zamiast kastanietów 
brzęczy szmal...

Tak chciałbym mieć...

I z każdym dniem
coraz bardziej umieram.
Toczy mnie rak. Nieuleczalny.
A w uszach dzwoni
cicho, coraz ciszej
czysty, jak kryształ 
dziecka śmiech...

Tak chciałbym mieć...